Jij bent er altijd al geweest.
Ik was ergens anders, ergens daar buiten, ver weg van jou.

Ik bleef maar zoeken, jaar na jaar, na jaar.
Zonder dat ik het in de gaten had, liep ik steeds verder bij jou vandaan.

Ik heb je niet gehoord, je signalen niet gevoeld, jouw aanwezigheid niet opgemerkt.
Ik was daar buiten.

Ik wist niet dat ik jou zo miste, ik wist niet eens dat jij er was.
Tot het moment dat ik je hoorde.

Je bent er al die tijd geweest.
Stilletjes, wachtend, geduldig, jaar na jaar, na jaar en jaar.

Mijn reis ging van buiten naar binnen.
Ik kwam in een wereld waarvan ik niet wist dat die bestond.
Naar die wereld was ik op zoek, dat voelde ik meteen.

Jaar na jaar, na jaar en jaar,
voel ik me steeds meer op mijn gemak met jou.

Jij bent er altijd geweest, ik was degene die jou verliet,
zonder dat ik het wist.

Ik ben zo dankbaar dat wij elkaar gevonden hebben.
Ik beloof je dat ik jou niet meer in de steek laat.

Ook al ben ik even buiten, loop ik mijn oh zo bekende route.
Ik weet nu de weg naar binnen, dat is de plek waar ik wil zijn.

Jij bent ik en ik ben jij. Wij zijn samen, nooit alleen.