Door de realiteit onder ogen te zien, ontwikkel je helderheid en acceptatie. Met helderheid en acceptatie verzacht je de impuls om weg te rennen van wat er is. Door in die impuls te verzachten, vind je stilte. En in stilte zal er rust zijn.

Meditatie gaat niet over je goed voelen. Het gaat erom dat je voelt wat je voelt, met een helder bewustzijn. Dit zal er uiteindelijk voor zorgen dat je je goed gaat voelen. Zoveel emoties blijven vastzitten omdat we ze niet volledig ervaren; ze krijgen nooit de kans om echt gevoeld, verwerkt en toegelaten te worden.

In plaats daarvan erkennen we ze slechts gedeeltelijk – of erger nog: we negeren en onderdrukken ze volledig. Dat leidt tot langdurige stress, gevoelloosheid, ziekte, relatieproblemen en projectie.

Neem de tijd om te vertragen. Voel wat waar is.
Sta toe om je ervaring door je heen te laten bewegen, in plaats van te blokkeren.

We moeten voelen om te helen, ja.
Maar té veel voelen, té snel en té intens, triggert juist opnieuw het trauma.

Voelen is pas helend als het veilig voelt om te voelen.

En vergeet niet: er is niets dat je aan jezelf hoeft te “repareren” om vollediger te worden.

Je meest ware zelf is al heel. Het kan niet kapot. Het is nooit kapot geweest.
Heel zijn is niets wat je moet verkrijgen. Het is iets wat je je herinnert.

Je leven kan zo mooi zijn – zelfs als het ongelooflijk pijnlijk is geweest.

De eerste stap is moeilijk: je moet stoppen met wegrennen van jezelf.
En alleen jij kunt die reis beginnen.